Orderpicken verwijst naar het proces van het samenstellen van goederen als onderdeel van de orderverwerking. Gewoonlijk wordt deze taak uitgevoerd door de aangewezen magazijnmedewerker, ook wel de picker genoemd. In zeldzame gevallen kan de taak ook door machines worden uitgevoerd. De verantwoordelijke medewerker verkrijgt de benodigde ordergegevens via een picklist of in digitale vorm, bijvoorbeeld door middel van spraakgestuurde processen. Zodra de aangewezen goederen zijn gepickt, kunnen deze ofwel naar de klant worden verzonden, of worden klaargemaakt voor verdere verwerking.

De pickmethode of specifieke picktechniek hangt af van diverse factoren, waaronder de specifieke kenmerken van de artikelen, de algemene magazijnstructuur en externe omstandigheden, zoals de houdbaarheidsdatum van bederfelijke goederen. Veelgebruikte methoden zijn onder meer de FIFO (first in, first out), FEFO (first expired, first out) en LIFO (last in, first out) methoden.

Het pickproces kan op twee manieren worden uitgevoerd – volgens het “goods-to-person”-principe, waarbij de goederen naar de picker worden gebracht, of volgens het “person-to-goods”-principe, waarbij de picker naar de goederen gaat. Het “goods-to-person” principe vertrouwt op automatisering, zoals transportsystemen, terwijl het “person-to-goods” principe zich richt op het optimaliseren van het looptraject van de picker.

De keuze voor een pickmethode is afhankelijk van elk individueel bedrijf. Ongeacht de gekozen aanpak vormt orderpicken een centraal aspect van de logistiek dat zorgvuldig moet worden afgewogen op zowel tijd- als kostenefficiëntie.